Samsun’da kadınlarla yapılan görüşmeler, sadece ilde değil ülke genelinde aile içi şiddetle mücadelede gözden kaçan noktaları ortaya koydu.

ANKARA – TEPAV, kadınların toplumdaki olumsuz algıdan dolayı danışma merkezleri ile sığınma evlerine gitmeye çekindiğini ortaya koydu. “Samsun’da Kadının Durumu Projesi” kapsamında yapılan görüşmelerde kadınlar, sadece şiddete maruz kalan kadınların gittiği merkezlere gitmeyi, oraya giderken görülme tehlikesi nedeniyle istemediklerini ifade etti.

TEPAV’a göre sığınma evleri doğru tanıtılmalı ve burada kalan kadınların hayatındaki olumlu değişimler de gizlilik ihlali yapılmadan kamuoyuyla paylaşılmalı. Farklı alanlarda danışmanlık ve rehberlik verecek birimler kurulması, medyanın şiddetle mücadele eden kadının motivasyonunu etkileyebilen haber dilini değiştirmesi, sosyal hizmet çalışmalarında ihmal edilen kesim olan erkeklerle de çalışılması diğer öneriler arasında…

TEPAV, Orta Karadeniz Kalkınma Ajansı’nın finansmanıyla Samsun Valiliği ve Samsun Aile Sosyal Politikalar İl Müdürlüğü tarafından gerçekleştirilen proje kapsamında ildeki kadının sosyo-ekonomik ve kültürel durumunu ortaya koydu. Çalışma ilk kez bir yerel yönetimin kadınların sorunlarının ortaya konması talebiyle böyle bir proje yapması ve çıktıları itibariyle bundan sonraki politikaları değiştirebilecek olması açısından önem taşıyor.

Şiddet gören kadınlar: “Erkeklerle çalışın”

Görüşme ve anket sonuçları ile ilde paydaşlarla yapılan tartışmalarla önerilerin derlendiği “Samsun’da Kadının Durumu Raporu” geçtiğimiz günlerde yayımlandı. Çalışmaya göre; Samsun’da kadına yönelik şiddet konusunda kır ile kent arasında farklılık ve benzerlikler bulunmakta. Kentli kadının destek alacağı mekanizmalar bulunurken, köylü kadınlar böylesi olanaklardan yoksun. Ancak yapılan saha çalışması, kentte de şiddete maruz kalan kadınların kurumsal destek mekanizmalarından yararlanmadığını ve sessiz kaldığını gösterdi. Görüşülen kadınların yüzde 43’ü bu durumu kimseye anlatmadığını ifade etti.

Kadınlar, şiddete maruz kaldığında bunu en yakınından bile gizliyor ve “sadece şiddete maruz kalan kadınların gittiği merkezlere gitmeyi, oraya giderken görülme tehlikesi nedeniyle” istemiyor; “sorunlu” kadın olarak algılanmaktan korkuyor. Kent ve kırdaki ortaklık ise kadınların şiddeti hiçbir şekilde onaylamayarak erkeğin eksikliği üzerinden açıklaması yani olumlu… Diğer öne çıkan durum özellikle şiddete maruz kalan kadınların erkeklerle çalışma yürütülmesi konusunu gündeme getirmesi oldu. Kadınlar bu konuda sorunun erkeklerden kaynaklı olduğunu, eğitilmesi gerekenin onlar olduğu görüşünü ifade etti. Oysa tüm aileye yönelik çalışan danışmanlık merkezlerine erkekler gitmiyor ve aile içi sorun erkekten de kaynaklansa kadınlar üzerinden çözülmeye çalışılıyor.

İstihdam için kreş ve motivasyon gerek

TEPAV, aile içi şiddetin yanı sıra ekonomi, eğitim, sağlık, kamu hizmetlerinden yararlanma gibi çeşitli alanlarda da Samsun’da kadının genel fotoğrafını çekti. Ankete katılan kadınların yüzde 64’ünün ne çalıştığına ne de iş aradığına dikkat çekilirken, yaşlı kesim bir yana 18-30 yaş aralığındaki kadınların yüzde 42’sinin kendini “ev kadını” olarak tanımladığına işaret edildi. Ev kadınlarının istihdama katılmama nedenlerinde ise yüzde 31 çocuk bakımının etkisi ve yüzde 25.3 oranıyla “kocanın gelirinin evi geçindirmek için yeterli olması” görüşü öne çıktı. TEPAV, bu noktada toplumsal cinsiyet rollerinin sorgulanması ve çocuk bakım hizmetlerinin kamu tarafından sunumuna duyulan ihtiyacı vurguladı. TEPAV ayrıca, Kadın Dostu Kentler Projesi’nin uygulandığı 12 ilden biri olan Samsun için Kadın Dostu İşyeri Projesi başlatılmasını önerdi.