Gazze Şeridi’nin kuzey ucunda, İsrail sınırında yer alan Erez geçiş noktasından çok yürüdüm. Şimdiye kadar aklıma hiç sanat gelmemişti. İsrail’in bir, Filistin’in ise biri Filistin Ulusal Yönetimi’ne, diğeri Hamas’a ait olmak üzere iki kontrol noktasının arasındaki tozlu sahipsiz alan daha önce  aklıma Gazze’nin ressamlarını getirmemişti. Hata etmişim. Filistinli sanatçıların tablolarını yıllar önce görmeliymişim. Ne yazık ki, eserleri ancak geçen hafta, Filistin Kalkınma ve Yatırım Şirketi’’nin  (PADICO) Ramallah’taki merkezinde gördüm. Binaya girip de Filistin direniş şairi Mahmut Derviş’nin tablosunu gördüğümde çok daha fazlasının geleceğini tahmin etmeliydim. Toplantı salonunun duvarlarında Gazze’den pek çok güçlü soyut çalışma ve üzgün bir genç adamın çarpıcı bir portresi vardı. İbrahim Awadi adında yetenekli genç bir sanatçının eseriymiş. PADICO’nun CEO’su yakın arkadaşım Samir Huleileh daha sonra bana Gazze’den tabloların oluşturduğu zengin koleksiyonunu gösterdi. Gazze’de her şey acıklıdır.  Ama “Gazze’nin Ressamları” tabiri bizzat umut doludur. Geçtiğimiz hafta Filistin gezimde karşılaştığım ilk güzel sürpriz buydu. İki tane daha var.

İkinci güzel sürpriz, Türkiye’nin Filistin büyükelçisinin yeni rezidansı oldu. Birleşmiş Milletler Genel Kurulu Filistin’e gözlemci devlet statüsü verdikten sonra Türkiye Cumhuriyeti Batı Kudüs Başkonsolosu Büyükelçi Şakir Torunlar, Filistin Devlet Başkanı Mahmut Abbas’a güven mektubunu sunmuş ve Türkiye’nin Filistin devleti nezdinde ilk Büyükelçisi olmuştu. Büyükelçinin yeni rezidansı, Batı Kudüs’te şahane bir eski binada. Eskisine kıyasla çok daha güzel. Bence bu da mutluluk verici bir haber. Türkiye, ilk defa konuşmayı bir kenara bırakıp gerçekten ayakları yere basan yapıcı bir adım atmış. Lafla peynir gemisi yürümez. Filistin’in kalkınmasının önündehala engeller olduğu düşünüldüğünde, Türkiye’den daha fazla somut eylem gelmesini umuyorum.

Ramallah’taki olumlu atmosfer bana hoş bir sürpriz yaşatan üçüncü değişimdi. Filistinli dostlarımı daha umutlu ve cüretkar gördüm. BM’nin Filistin’e verdiği gözlemci devlet statüsü mucizeler yaratmış, Filistinlilere yeni bir amaç ve doğrultu kazandırmış gibi duruyor. Başkan Abbas, tek bir hamleyle pek çok şey başardı. Görünen o ki, Abbas BM Genel Kurulu’nda zafer kazanmakla ve Çek Cumhuriyeti hariç Avrupa’nın BM’de desteğini kazanmakla kalmadı, Filistin’de hakim havayı da olumlu yönde değiştirdi. Şimdi, safları birleştirerek bu pozitif enerjiyi kurumsal inşa sürecine aktarma zamanı… Başbakan Erdoğan’ın Gazze ziyaretinin hem birleşme hem de Türkiye’nin Filistin’deki rolünün belirlenmesi açısından iyi bir fırsat olacağını düşünüyorum. Erdoğan ve Abbas’ın bu olanağı değerlendirmeye başlamasının vakti gelmiştir.

Bu seferki Filistin ziyaretim son derece umut vericiydi. Olumlu bir havayla karşılaştım. Ariel Şaron, geri çekilme sürecini başlatıp Gazze’yi Filistin kontrolüne bıraktığında hissettiğim zamanki gibi hissettim. O zaman Filistinliler de, İsrailliler de barış şansını değerlendirememişti. Umarım bu sefer farklı olur. Umarım, olumlu hava sadece Filistin hakkındaki şahsi görüşlerimin bir yansıması değildir. Her halükarda, Ramallah’daki Darnah Restoran’ın lezzetli yemeklerini tekrar tatmak çok keyifliydi.

Bu köşe yazısı 20.04.2013 tarihinde Hürriyet Daily News'te yayımlandı.