"Sosyal Hizmetlerin Yeniden Yapılanmasında Yerelleşme Yönelimi" başlıklı bir çalıştay düzenlendi.

---

Çalıştayda sosyal hizmetler alanında bütüncül bir politikanın temel öğeleri ve bu doğrultuda geliştirilmesi gereken stratejinin temel alanları üstünde durulmuştur.

Bilindiği gibi Tepav|Epri, 2-3 Şubat 2006 tarihlerinde SHÇEK işbirliğinde Kızılcahamam'da yaptığı toplantıda kurum tarafından hazırlanarak kamuoyuna sunulan "Sosyal Hizmetlerin Yeniden Yapılandırılması, Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Genel Müdürlüğünün Teşkilat ve Görevleri ile bazı kanunlarda değişiklik yapılması hakkında Kanun Tasarısı"nı tüm boyutlarıyla ele almıştır. Toplantıda konu ile ilgili milletvekilleri, bürokratları, akademisyenleri ve sivil toplum kuruluşlarını bir araya gelmiş ve tasarı hizmetlerin kapsamı, niteliği, personel politikası ve politika geliştirme, izleme ve değerlendirme mekanizmaları ve yetki devri süreci açısından incelenmiş, tasarı maddeleri ve konunun bütünüyle ilgili görüş ve öneriler oluşturulmuştur.

Ancak sosyal politikaların bütününü dikkate alan bir bakış açısı yerine tekil teşkilatların yapılarına ilişkin yasal düzenlemelerin tercih edilmesi değinilen politika meselelerini tekil teşkilatlarla ilgili yasal düzenlemelerin sınırları içine hapsetmektedir.

 

Oysa Türkiye gibi gelir dağılımının problemli olduğu, sınırlı kaynaklara sahip, hızlı bir iktisadi ve sosyal dönüşüm geçiren gelişmekte olan bir ülkede teşkilatların görev alanlarının ötesini, sosyal politikanın tamamını kapsayan bir bakış açısı gerekmektedir.

 

Dolayısıyla sosyal politika alanında analitik çerçeveye oturan bir genel politika, buna bağlı bir strateji oluşturulup ancak bundan sonra bu stratejinin bir parçası olarak, a) sosyal hizmet ilkelerini, türlerini ve hizmet sunumu tanımlayan, b) bunlardan yararlanma koşul ve usullerini belirleyen, c) hizmet standartlarını geliştiren d) kamu sektörü içinde ve kamu ile özel sektör/sivil toplum arasında ilişkilerin ilkelerini ve araçlarını belirleyen bir düzenlemeye ihtiyaç vardır.