Kimse "bir çocuk Ankara'da nasıl büyür?" diye bütüncül bir şekilde Ankara nasıl olmalı diye bir on dakika plana bakıp düşünmemiştir.

Ankara’da bir bebek arabası ile huzur içinde dolaşamamak ile internette idarenin takdir yetkisini sınırsızca artıran yeni kanuni düzenleme arasında ne alaka vardır? Ben geçenlerde internette idarenin takdir yetkisini sınırsızca artıran yasa maddelerini okurken, aklıma işte bu mesele bu takıldı. Doğrusu ya, ben çok alaka olduğunu düşünüyorum. Bugün içerikle değil, biçimle ilgiliyim. O garip torba yasa tasarısını görünce bu kanaate vardım. Ben bu yöntemle sağlıklı kanuni düzenleme yapılamayacağını ve de Meclisin yasama yetkisini kullanamayacağını düşünüyorum. Hepinize kanunun kendisine bir bakmanızı öneririm. Ankara’da bir bebek arabası ile neden huzur içinde dolaşamazsınız? Çünkü köşeyi döndüğünüzde “noktasal planlama”nın size ne sürpriz hazırladığını bilemezsiniz. Kentin o noktasında kaldırım yok olur, kavşak haline gelebilir. Kimse “bir çocuk Ankara’da nasıl büyür?” diye bütüncül bir şekilde Ankara nasıl olmalı diye bir on dakika plana bakıp düşünmemiştir. Geldiğim nokta şudur: Bizim Melih bey’in noktasal planlama dediği şey ne kadar planlama ise, bu torba yasa işi de o kadar yasamadır. Ben bu torba yasa işini hiç sevmedim. Gelin bakın anlatayım.

Geçenlerde herkes üzerinde konuşuyor. Ayıp olmasın ben de aslına bakmış olayım diye Türkiye Büyük Millet Meclisi sitesinden bu yeni yasakçı internet yasası taslağını bir indireyim dedim. Meclis sitesinde internetle ilgili bir yasa taslağı bulamadım. O vakit, bilen birilerine sordum. Meğer aramayı “Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı’nın Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname ve Bazı Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısı” diye yapacakmışım. 126 maddelik bu kanun tasarısının 85’ten 100’e doğru giden maddeleri 5651 Sayılı “İnternet Ortamında Yapılan Yayınların Düzenlenmesi ve Bu Yayınlar Vasıtasıyla İşlenen Suçlarla Mücadele Edilmesi hakkında Kanun”da kapsamlı değişiklikler yapıyormuş. Sonunda buldum. 
Araya sıkışmış bu on altı maddeyi okudum. Bu ilk nokta olsun.

Geleyim ne gördüğüme? Önce torba yasa ile nasıl yasama yapıldığını iyice idrak ettim. İçeriği düşünmeyelim şimdi. Madde 92’de şöyle bir şey mesela: “5651 sayılı Kanunun 8inci maddesinin ikinci fıkrasında yer alan “…….” ibaresinden sonra gelmek üzere “…….” cümlesi eklenmiş, dördüncü fıkrasında yer alan “----”, ibaresi çıkartılmış ve aynı fıkradaki “……” ibaresi, “……” ibaresi şeklinde değiştirilmiş, onuncu fıkrasındaki “…..”ibaresi “…..” ibaresi ile değiştirilmiş, ve maddeye aşağıdaki fıkra eklenmiştir.” Nasıl ama? Süper değil mi? Kanun tasarısı bir nevi bağlamından kopartılmış alıntılar manzumesi gibiydi. Şimdi bana söyler misiniz, böyle bir yaklaşımla bir mesele nasıl kapsamlı bir biçimde tartışılabilir? Bu yöntem Meclisin yasama yetkisinin, yürütme tarafından bir nevi gasbı değil midir? Türkiye, kanun yapma tekniğini süratle yeniden düzenlemek zorundadır. Kente bütüncül bir şekilde bakmayıp, parçalar halinde “noktasal planlama” yapmak neye yol açarsa, bu da ona yol açar? Kente “noktasal planlama” ile bakmak neye yol açar? 
Çukurambar’a elbette. Ankara’nın Çukurambar’ı aynen torba yasa tasarısı ile yasama yapmak gibidir. Bir parselde 20 katlı bina vardır. Yanındakinde 5 katlı. Halbuki binalar 5 katlı ise, trafiğin tıkanmadan akması için yol 4 metre genişliğinde olacaksa, 20 katlı binanın olduğu yerde yol genişliği 8 metre olmalıdır. O parsele değdi, buna değmedi diye yola çıkan “noktasal planlama” neye yol açar? Trafik tıkanıklığına ve zaman kaybına elbette. Torba yasa da yasamayı işlevsizleştirir. Bu da olsun ikinci nokta.

Peki, alt komisyonlarda filan bu torba yasa iyi bir tartışılmış mıdır? Buyurun rakamlara: İnternet’le ilgili bu önemli düzenlemeler, Aile, Çalışma ve Sosyal işler Komisyonu’nda tam bir gün tartışılmıştır. Sonra Plan ve Bütçe komisyonu torba tasarının tamamını tam iki gün ele almıştır. Sonra iş genel kurulda tam bir gün tartışılmıştır. Yerseniz yani. Yineleyeyim: Türkiye’nin kanun yapma tekniği ve kabul usullerini yeniden ele alması gerekir. Bu da olsun üç.

Bu arada, size, kanunun niteliği ile ilgili bir rakam daha vereyim. Bu ne dediği hemen anlaşılmayan on altı madde içinde engelleme lafı tam 35 kez geçiyor. Bu düzenlemenin özü, mahkemelerine güvenmeyen bir idarenin, belli bir alandaki takdir yetkisini sınırsız bir biçimde artırmasıdır yalnızca. Türkiye’de idarenin takdir yetkisinin nasıl kullanılması gerektiğini belirleyen, takdir yetkisinin sınırlarını çizen bir İdari Usul Yasası da yoktur. Sınırı belli olmayan takdir yetkisi nedir? Yolsuzluk kaynağıdır. Hem memurlarla ilgili küçük yolsuzlukların kaynağıdır, hem de siyasetçilerle ilgili büyük yolsuzlukların kaynağıdır. Kötüdür yani. İnternet kanunu, idarenin takdir yetkisini hiçbir kayda tabi tutmadan sınırsızca genişletmektedir. Kötüdür yani.

Bu köşe yazısı 14.02.2014 tarihinde Radikal Gazetesi'nde yayımlandı.