Değerlendirme Notu / Ayşegül Taşöz Düşündere & Yasemin Satır Çilingir

Suriye’deki iç savaşla beraber ortaya çıkan mülteci sorunu, Brexit öncesinde “Evet”çilerin yabancılara karşı söylemleri, Trump’ın seçim sürecinde göçmenlere karşı takındığı tavır derken, son yıllarda göç olgusu en çok tartışılan konulardan biri haline gelmiştir. 2015 yılında, dünya genelinde 244 milyon kişi doğduğu ülkeden farklı bir ülkede ikamet etmekteydi. Dünya nüfusunun yüzde 3’üne denk gelen bu rakam, aynı zamanda tarihteki en büyük göçmen nüfusuna tekabül etmektedir. Küreselleşme, mal ve hizmetlerin sınırlardan daha kolay geçebildiği bir ekonomik ortam oluştururken bireylerin de daha mobil olabildiği yeni bir sosyal düzen kurulmasına vesile olmuştur. Ekonomik kalkınma sürecinde “ucuz iş gücü” olarak göçmenlerle tanışan birçok ülkenin aksine, Türkiye, bir iç savaşın mağdurlarına ev sahipliği yaparken yabancı nüfus sorunu ile ilk kez yüzleşmiştir. Savaş nedeniyle evlerini terk etmek zorunda kalan 5 milyona yakın Suriyeliden 2,8 milyonu Türkiye’de ikamet etmektedir. Türkiye’de artan Suriyeli nüfusla beraber sığınmacıların ekonomiye entegrasyonu, üzerinde daha çok konuşulan bir konu haline gelmiştir. Ancak ekonomik entegrasyon, sosyal uyumun sadece bir basamağıdır. Yerli nüfusun yabancılara yönelik algı ve tutumları, yabancıların yaşadıkları ülkelere olan uyum süreçlerinde önemli bir rol oynamaktadır. Bu yazıda, Türkiye’de, şu ana kadar üzerinde çok durulmamış bir konuyu inceleyeceğiz: Türkiye’de yabancılara yönelik algılar nasıldır ve 2011’de başlayan Suriyeli sığınmacılar sorununun bu algılar üzerinde olumsuz bir etkisi olmuş mudur?

Değerlendirme notunun devamı için tıklayınız.