Değerlendirme Notu / Hüseyin Raşit Yılmaz

"Son yıllarda yaşanan hararetli gelişmeler dünyanın dikkatini Ortadoğu üzerinde yoğunlaştırdı ve İslam ülkelerinde demokrasiye geçişle ilgili öngörülerin geçmişle mukayese edilemeyecek kadar olumlu olmasını beraberinde getirdi. Libya’da iç dinamiklerle uzayan rejim değişimi süreci, batı blokunun doğrudan müdahalesiyle muhaliflerin lehine sonuçlandı. Suriye’de çeşitli endişelerle muhalifler lehine doğrudan gerçekleşmeyen batı kaynaklı dış yardım, rejimin kuvvetli direnişiyle birleşince Arap baharının en kanlı çatışmalarına şahit olduk ve halen olmaya devam ediyoruz. Bütün bunlar olup biterken Orta Asya’nın doğusunda, Çin sınırında küçük ve fakir bir ülkede kendi coğrafyası için 'ilk' olarak kabul edilebilecek önemli gelişmeler yaşandı. Sovyetlerin yıkılmasıyla bağımsızlığına kavuşan Kırgızistan’ın ilk devlet başkanı Askar Akayev’in 2005’te bir halk ayaklanmasıyla devrilmesiyle yerine Kurmanbek Bakiyev gelmişti. Bakiyev’in devlet başkanı olması Kırgızistan siyasetinde ana belirleyicilerden olan Kuzeyli-Güneyli ayrımında uzun süre sonra ilk defa güneyli birinin ülkeyi yönetmesi anlamını da taşımaktaydı. İkinci Dünya Savaşı’nın ardından Kırgızistan’ın kuzeyinde sanayi yatırımlarının artması bu bölgede şehirleşmeyi arttıran ve eğitim durumunu iyileştiren bir etki ortaya çıkarmıştı. Bu etkiden yoksun Güney Kırgızistan ise ülkenin daha az gelişmiş, eski klan hassasiyetleri daha yüksek kısmını oluşturmaktadır. Orta Asya ülkelerinde sıklıkla görülen nepotizmin Akayev sonrası dönemde Bakiyev ile devam ettiğini söyleyebiliriz. Devlet yönetiminde ve özelleştirmelerde yakınlarına büyük kazançlar sağlayan Kurmanbek Bakiyev döneminde halkın huzursuzluğunu gidermek için Ekim 2007’de bir anayasa değişikliği referandumu gerçekleştirilmişti..."