Değerlendirme Notu / Leyla Karakaya

Bir yılı aşkın süredir, Türkiye’nin üzerinde giderek büyüyen ve uğultu halini alan bir fısıltı bulutu dolaşıyor: “Yeşil Mutabakat geliyor.” Onunla kalsa iyi, yamacına bir de karbon vergisini katıyor. Adı dilden dile dolaşmaya başlayan bu “büyük bela” karşısında ne yapacağımızı bilemeden kalakaldık. Toplantılar, seminerler, webinarlar düzenlendi, köşe yazıları yazıldı, bir çare çıkmadı. Ekonomideki büyük küçük tüm aktörler, “Dur bakalım bizi nereden vuracak” diye endişeli bir bekleyişe girdi.

Derken 14 Temmuz 2021 Çarşamba günü, Avrupa Komisyonu Yeşil Mutabakat vizyonunu ilan etti. Santrallerden fabrikalara, hanelerden tarlalara radikal bir değişim öngören devasa bir paket. Yasal düzenlemeleri arkadan gelecek olsa da, Avrupa Birliği (AB) içinde büyük kavgalar çıkarmasına kesin gözüyle bakılsa da, belki uzlaşı arayışlarına kurban gidip kırpılıp kuşa dönecek olsa da, AB, çağımızın en “yakıcı” sorununa, iklim değişikliğine karşı bütüncül, geniş kapsamlı ve çok çeşitli belgelerle desteklenmiş bir vizyon ortaya koymayı başardı. Bundan sonrası, AB üye ülkeleri arasında, aslına bakarsanız Türkiye’nin de dahil olmak için koşulları sonuna dek zorlaması gereken, zorlu bir pazarlığa tabi olacak.

Değerlendirme notunun tamamına erişmek için tıklayınız.